Przejdź do komentarzyNiedopowiedzenie
Tekst 8 z 8 ze zbioru: Uczuciologia
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2021-02-09
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń602

Oto ja –

schowany za zasłoną nocy

prorok dnia,

błysk w oku.


I ty –

rozebrana z nagości

dama ułudy,

kropla miodu.


My –

skrzywieni w uścisku

niespełnieni kochankowie –

kilka słów.


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Piękny, bardzo subtelny erotyk. Klasyczny biały wiersz, ale zachowane w nim zostały wszelkie reguły gramatyczne języka polskiego. Brawo. Gratuluję.
avatar
Każde pomyślane "my"

- zawsze sformułowane "w głowie" przy pomocy słów -

jest niedopowiedzeniem.

(patrz tekst i wszystkie nagłówki)

Co trzeba zrobić, by SŁOWO /"my"/ nie zawisło w niebycie, lecz ciałem się stało?

("Biblia", ewangelia wg św. Jana 1; 1-18)

We własnym życiorysie to ty jesteś kowalem własnego losu i tego, z kim tworzysz owo dopowiedziane "my".

Olśniewająca liryka refleksyjna
avatar
Jeżeli "ja" chowa się

jak Szpieg Carramba z Krainy Deszczowców

za zasłony nocy,

a "ty" - to dama ułudy,

(vide bohaterowie tej damsko-męskiej kombinacji)

to witamy w Krainie Oz, gdzie w towarzystwie pieska Tota, Stracha na Wróble, Blaszanego Drwala i Strachliwego Lwa pierwsze skrzypce gra zawsze sierotka Dorotka.

Niezdolność odróżniania realu od fikcji prowadzi nas do "zawieszenia".

Się. Na końcu języka.

No, zaraz!... chwila! ..., no! mam to na końcu języka!

Twój język jest kreatorem rzeczywistości, w jakiej żyjesz. Wystarczy nauczyć się

i n n e g o

/niż ojczysty/

języka,

by jak w Sezamie otworzyły się przed tobą całkiem nowe wrota

i perspektywy
© 2010-2016 by Creative Media
×