Przejdź do komentarzyNieszczęśnikt
Tekst 161 z 255 ze zbioru: Mioklonie
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2021-02-18
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń784

chcę. domagam się. mam czelność żądać:

wróć. pod jakąkolwiek postacią. czeka nasze

małe misterium, któremu nie dane było

się wypełnić. słowa do wykrzyczenia,

piruety, bachanalia, niespełnione przepowiednie

całkiem zabawne wojny atomowe


oboje wiemy, gdzie są ukryte hektary płócien

lasy liter, oceany dźwięków. gdzie drzemią

całe Woodstocki, festiwale para-Jarocińskie

spędowiska brudnych i szczęśliwych nastolatków

dzikie religie, wioski władane przez ślepych

sobowtórów Nerona


że tkwią w czarnej kuli zamurowanej

w ścianie domu. jest podobny do mojego, tylko

leży w innym wymiarze. na drugim brzegu

rzeki pełnej płynnych kartek (kto zdradzi dokładną

lokalizację — dostanie po mordzie)


wracaj, bądź. przecież istnieje. nie dajmy sobie

wmówić, że to wszystko należy do

nie podlegającej zmianom

raz na zawsze zawieszonej w czasie

monolitycznej jak diabli, przeszłości


to jest. żywe. ukryte. jasne planety na łańcuszku

pióropusze zdobiące spękane czaszki

ty i ja. Dave Deporis, przy piosenkach którego

płakałem z pijackiego wzruszenia

koty, wykładziny, rytmy, wersalka,

teksty Edgara Allana Poe, który miał wielką głowę

niesymetryczną twarz


...wyżaliłem się. starczy.

miał być wiersz o tęsknocie

co wyszło? sałatka z desek i gwoździ

krucyfiks zmielony w recyklerze


  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Nie wracaj! Ten pan - to nieszczęśnikt (patrz tytuł i sekwencja kolejnych, opartych na oparach, wynurzeń).

Na nikim nie da się zbudować n i c z e g o
avatar
miał być wiersz o tęsknocie.
co wyszło? sałatka z desek i gwoździ.
krucyfiks zmielony w recyklerze.

(vide finał - cytat z pamięci)

Nie wracaj! Nigdy!
© 2010-2016 by Creative Media
×