Na czym polega świętość tego świętego?

Na tym, że

- ma on do krwi obtarte stopy?
- nie ma żadnych pytań?
- odpoczywa w cieniu lipy i zjada kromkę chleba z masłem i świeżym miodem?
- a potem idzie dalej i laską podpiera kulawy los?

Przecież to robimy w s z y s c y!

KTO W TYM CZASIE /kiedy ten święty jest taki święty/ ORZE W POLU,

PIECZE CHLEB,

PIASTUJE DZIECI,

ŁOWI ŚLEDZIE,

WYDOBYWA ŻELAZO,

KIERUJE TRAMWAJAMI,

PRACUJE W HUCIE,

RATUJE OFIARY WYPADKÓW,

ZBIERA ZŁOM

??

Kto jest adresatem tego tekstu?

Czterolatki?

świadectwo prawdy

Świadectwo prawdy daje dzień po dniu każdy z nas:
oracz w polu,
poławiacz śledzi,
tramwajarz na zakrętach,
hutnik przy piecu,
ratownik GOPR-u w czas śnieżycy,
matka z niepełnosprawnym dzieckiem,
strażak ratujący spod gruzów ludzi,
chirurg na ostrym dyżurze, tancerka na puentach
itp., itp., itp.

Reszta - wszystkie te darmozjady ze suto masłem i miodem smarowaną kromką chleba w cieniu tandety - to świat rozstrojonej maligny.

Najsampierw zapoznajmy się z hagiologią świętych

/i wcale nie chodzi tutaj o św. Jerzego, który znakiem krzyża pokonał smoka i ocalił księżniczkę Sabrę/


a dopiero potem piszmy

współczesne

z 3. tysiąclecia po Chrystusie

teksty o świętych

duszę ma tak jasną
promień rozszczepiony
święto czy nie święto
na górze mamony
siedzi na tandecie
nieźle odżywiony

Ten wypchany frazesami dawno martwy infantylny język i ta zmurszała do szpiku kości poetyka

we współczesnej liryce religijnej

należą

chwała Bogu

już do ru-pie-ciar-ni!

Poczytajmy wiersze ks. Tischnera, ks. Twardowskiego, ks. Oszajcy, ks. Pasierba, -

i

na Boga!

nie s z k o d ź m y!

Uczmy się od najlepszych!

Siedzi se święty
Kolejny innocenty
Jak ten byk nadęty
Ode łba po pięty

Tak należy iść i się uświęcać czy przy tokarce przy sprzątaniu w każdym czynie, słowie. Dać dobre słowo bo życie to droga z krzyżem na plecach z dekalogiem przed oczyma.