Kultowe już

- Jedźmy! Nikt nie woła.

w tej dolinie sierocego płaczu, biednyś-ty, biedny, wieczny tułaczu...

bo jest taka droga
nie wiem czemu
wciąż zacieram ślady
żeby nią nie wracać
choć kocham
i z dłoni piłbym
jej potoki świeże

(patrz pierwsze strofy wiersza)

LITWO! OJCZYZNO MOJA! woła krew z krwi i kość z kości bynajmniej nie Litwin. W podobnym duchu np. we Wrocławiu mieszka wielu Lwowiaków-Polaków, którzy zacierają za sobą swoje ukraińskie ślady.

To TEN rodzaj polskiej schizofrenii

Nieśmiertelna liryka - prosta i jasna dla każdego, kto chociaż przez chwilę był kiedyś sierotą na obcej ziemi