miałem podejść jakbym zapomniał 

ile czasu ma motyl prześwietlony liść 

na ławkach tyle miejsca w przekwitaniu rozłąki 

jakby ostatni a przecież pierwszy 

wiatr odnaleziony na dnie rzeki 

już nie szepcz 

wieczór zapomniał się został dużej 

deszcz zawsze ciepły w pobliżu oczu 

unosi głowy kwiatom 

patrzę i uczę się mówić 

jednym słowem 

w każdym języku