Moja dedykacja dla janko, za czas, jaki poświęca na fachową,

konstruktywną i bardzo indywidualną krytykę :)

GENIUSZ I  PAJAC

Coś się zacięło w już niemłodych trybach

W miejsce Pegaza, człapie chuda szkapa

Geniusz co drzemał, zmienił się w pajaca

Tęczowe pióro śmieszy, jak atrapa

Umknęły rymy, cudne metafory

Stopniały płatki misternej finezji

Nuda w szarościach wypełniła obraz

A przecież śniłem o barwnej poezji

Krytyka, resztki rozniesie w szuflady

Ciepła nostalgia ślady te przyprószy

Kiedyś się pajac odezwie geniuszem

Bez tanich pochlebstw z ust Faryzeuszy