piękny :):)

Pamiętam jak stawiałaś pierwsze, nieporadne kroki w poezji. Było w Twoich tekstach coś intrygującego, elektryzującego. Brakowało warsztatu. I któregoś dnia wyskoczyłaś z "punktem G". Zaskakujące ucho. To chyba był przełom. Później kolejne wskazujące na progres wiersze. Np. cytat "zrób z ciała teatr albo targ" :)
Pod wodą można płakać. Trudno tylko osuszyć tam łzy.
Ciekawy wiersz. Taki ajw-owski :)

Piękny powrót po dłuższej nieobecności.

krzychu, janko - dzieki :)

nonkonformistko - nie spodziewałam sie, że pamietasz moje wcześniejsze utworki. Bardzo mi miło :) Dzieki za uwagi.

Janko trafił w dziesiątkę, toteż lepiej nie potrafię :)

Wszelkie życie swój początek wzięło w wodzie. Wszelkie - od eugleny viridis po ludzki zarodek.

W wodzie można i płakać łzami jakżeż słonymi, i śmiać się, obudzić - i zasnąć. W fazie prenatalnej dzieci przecież i widzą, i słyszą, i...

Codzienna zmienność wszystkiego:

morza (patrz tytuł), pogody, cen, nie/zdrowia, nie/ludzkich zachowań, nastrojów, pory dnia i pór roku, naszych przekonań, poglądów, decyzji, kolejnych kochanek, zmiany szefów, prezydentów, naszego wyglądu, wyglądu naszych miast etc., etc.

NIKOGO NICZEGO NIE UCZY.

Jak pijany płotu kurczowo trzymamy się wciąż jednego i tego samego:

własnych złudzeń

Codzienna inność morza jest metaforą naszego - też codziennego - stopniowego dorastania i nieuchronnego starzenia się. Bogatszy o kolejne doświadczenia, każdego dnia widzisz więcej, a zatem inaczej.