labiryntem światłości 

tunelem otwartych oczu 

niczym czas 

błądzimy 

po bezkresach fundamentu tej wizji 

zafascynowani rzeczywistością 

zbyt zmęczeni by zasnąć 

stąpamy lekko na palcach zamyśleń 

pomiędzy kolejnymi zachodami słońca