wciąż tęsknimy nocną ciszą 

w kilku wersach rozkochani 

choć dorosłość nas przygniata 

to zdajemy z niej egzamin 

rozliczamy z pragnień jutro 

dzisiaj depcząc pod stopami 

wyglądamy jasnej gwiazdy 

chociaż świeci ponad nami 

drżącą ręką tuż po zmroku 

przygarniamy piękne słowa 

księżyc myśli nam kołysze 

wśród życiowych zawirowań 

to niewiele lecz łakniemy 

trochę ciepła w sercach innych 

rozgrzeszenia własnych czynów 

zwykli ludzie - nieomylni 

jakże ważna więc rozmowa 

szczery odruch czyjejś dłoni 

czas wypala w mądrym piecu 

jednak smutku nam nie koi