Bawisz się życiem słodka młodości 

depcząc pomniki przeszłością wznoszone 

w czasach gdy litość oznaką słabości 

mądre te słowa co krwią zabrudzone 

Nie znasz Ty granic zdrowego rozsądku 

wiara i miłość - choroby wstydliwe 

zaciekły wrogu świata porządku 

Drogi Twe - dróżki, ścieżki zdradliwe 

Nęcisz nektarem łatwej zdobyczy 

ulotnej jak `chwila`- drugie imię Twoje 

słyszysz jak starość na Ciebie krzyczy? 

Młodości! Świecie sennych urojeń.