1.

Na parcianym płótnie

rysuje węglem zima

autoportret wiatrem słuchany

2.

Pustymi kwintami

próżnymi oktawami

zapełnia pięciolinię Padre Vivaldi

3.

Tworzy przyszłość chwila

otchłanią się otwiera

sekunda po sekundzie - finał

4.

Taki srebrny i różowy dzień

plecie mróz z lodowegołyka

gołąbek błękitu wzbija się w zenit

5.

I zapłoną wkrótce

ślepi wilczych ogniska

skostniała ziemia wykopie torf

6.

Twardnieje gorzką czekoladą

miękkie piernikowe serce

kruszą się w palcach gwiazdeczki marzeń

7.

Nim rozbije słońce

krystaliczne dziwo

park uklęknął w ekstazie

8.

Pod nieskalanym wyhoduje sercem

swą Dziecinę światłością odziana Pani

dogasną roratnie ogarki

9.

Coraz zimniej i puściej

pozamykane w akwenach wodniki

rzeka zmienia stan

10.

Ani magnolii ani róży

odbija zamróz na szybach wargi

grudzi ziemię grudzień

11.

Wrzeciona światła

wszystkie kolory nieba

unosi mgła do góry chmurami

12.

Pociemniał horyzont

nadciąga lodowaty front

grają w berka śnieżynki

13.

Po wojnie nerwów

leczy skołatana zima

pierwszym śniegiem pogodowe stresy

14.

Pisze grudzień

meteorologiczny diariusz

gruntuje ciepło czarny diament

15.

Prószy mąka szronu

szarówkę poróżowił gil

głodują bogate sikorki

16.

Chlupie pierwsza odwilż

we śnie upalną macierzankę

natrętnie wzywa podświadomość

17.

Trzepie windokrąg noc bezgwiezdna

deszcze spuszczają chmury

pachnie grzybami przestrzeń

18.

Seledynem wypłukuje się śnieg

ciepły grudniowy dzień

całuje mocno oziminę

19.

Majolikowym przestworzem

porcelanowym czółnem żegluje nów

zachwyt zatrzymał oddech

20.

Nie dowierzać zielonym jarmużom

już gwiżdże grudzień na groźne wichry

wymarzną Natura i ludzie

21.

Pod rodzinnymi drzwiami

niegościnny rozpada się próg

przytulają do pieca ściany

22.

Walczą o światło

najdłuższa noc z najkrótszym dniem

nęci luminiscencją polarna zorza

23.

Grzechocze makówką

narodzenie Chrystusa Pana

ogień roznieca mak

24.

Cała tajemnica szczęścia

tkwi osadzona w strojnej choince

zaraz pokój obwieści putto

25.

Także Gody

świąteczny otrzymały prezent

złotosrebrne komety

26.

Na błogosławiony urodzaj

owsiany kamienuje żwir

do żłóbka garnie się sianko

27.

Pastorałki dziecięcym obliczem

jasną jutrznią wschodzi opłatkiem kolęda

rozkwita zaświatowa paproć

28.

Jabłuszkami czerwienieją jasełka

skrzypią buciki śniegu

mróz ciśnie do siebie

29.

Słoneczne widmo wywołuje tęcza

ślepną pejzaże szklącą bielą

zima się zimnem bogaci

30.

Odchodzą pospołu

stary rok i abnegat grudzień

znów szybciej śmigają Boże wiatraki

31.

Miłość szlifuje cierpienie

cyzelują szczęście Opatrzności zamysły

czeka cierpliwie Czasu Pełnia