- Jesteś feministką? 

- Tak. Nienawidzę mężczyzn. Siebie samej tez nienawidzę. Nienawidzę wszystkiego. Całego i wszędzie.  

Rozłączył się. Patrzył długo na jej zdjęcie. Nie mógł oderwać oczu, przestać nie potrafił. Wszelkie mozliwe lampki ostrzegawcze paliły sie w nim. Jak pochodnie w dawnych zamkach. Jak ogniki nad celtyckimi wrzosowiskami. Obok żaru w oczach Wilhelma Tella. Celującego w jabłko. 

Jedyne co potrafił, to wysłać jej sms. Pisał go kilka razy.Smartfon drżał mu w ręku. Palec trafiał litery obok.  

Jest dzisiaj 8 marzec. Bądź dzisiaj kobietą. Ten jeden dzień w roku. Spotkaj się ze mną. 

Spotkała się, chociaż tak bardzo tego nie chciała. 

- Chcę od ciebie tylko jednego- powiedział, kiedy pocałowali sie w małej kafejce. Nad filiżankami z niedopitą kawą- Zaśnij w moich ramionach. Ale żadnego seksu. Obiecaj mi.  

Obiecała. dotrzymali. Spał najszczęsliwszy na świecie, tuląc ją w ramionach. Kiedy sie obudził rano, jej już nie było. Nie pozostał nawet włos na poduszce, nawet cień zapachu w pokoju pełnym starych mebli po dziadku. 

Dwa miesiące później, przed punktem werbunkowym Legii Cudzoziemskiej na rue Pelleport w Bordeaux, popatrzył na jej zdjęcie w smartfonie. Ten ostatni raz. Potem rzucił telefonem o francuski trotuar. Rozpadł się z cichym trzaskiem. Jak wszystkie kruche kłamstwa rozpadające się pod ciężarem miłości.