Oto taki mój pradziad

czterdzieści pokoleń w tył

był tam kiedyś stolarzem

albo nawet może myśliwym

lub też owce pasał

a w przerwach co bardzo możliwe

robił rysunki lub malunki

gdzie popadnie

Pamiętano go

póki ślad był

z imienia

a potem bez imienna

aż w końcu nikt

i nic nie pamięta

bo znikł dorobek

pod mchem i kurzem

Bo jak tu pamiętać tylu przodków

czterdzieści razy ojciec i matka

całkiem spora gromadka

nie da się

A nieśmiertelność

to bogów przywilej

nam  owce pasać

i patykiem skrobać

obecnie w intrenecie