Namiastka smaku i cień zapachu 

Chwile przebrane w szczęścia stroje 

Podążać przyszło na wpół uśmiechniętą drogą 

Przecież nie boli, nie oślepia i nie ogrzewa słońce 

Rozum wkrótce pokona ostatnią z zagadek 

Już nie zadziałają czary jasną nocą  

Iść szybciej, chcieć więcej, nie tracić czasu 

A w głowie błądzi jedno pytanie 

Z myśli buduje zaporę lęku 

Co będzie kiedy chwilę przystaniesz 

I gdy przypadkiem poczujesz piękno