Nienasycone morze

Z pianą na

szumiących falach, Z

groźnymi pomrukami wichrów,

Morze atakuje...

Wściekle wgryza się w

ociężałe, rozległe cielska

brzegów.

Jakby nigdy nienasycone,

wysysa potoki całe piachu

z podnóży lasu. Porywa

w swą otchłań, nawet

czterdziestometrowe olbrzymy

sosen, brzóz, buków,świerków,

ba, nawet dębów...

I wciąż mu mało, mało

i mało...

21 kwiecień 2017 Urwisty brzeg,

pomiędzu Ustką, a Orzechowem