do srebrnych nerwów

przenicowane listowie

gdy chmur burzowe policzki

nadyma złoty wiatr -

*

po sierpniowej burzy wykąpane drzewa -

strumienistym brukiem

rwie górska rzeka

*

wcale nie straszę -

lubi mieć lato głupie pomysły

bajdurząc o przemijaniu -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

bo już i samych dzionków przykrótkie portki

i nocy rozciągnięta koszula

o nostalgicznej woni chwastów

jak zapach pszczoły

utopionej w żywicy

*

słuchamy: trawa i ja

jej porastania - dorastania -

po rosie

selenitem wybarwił się firmament

nie ma księżyca -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

spadł z gwiezdnym pyłem