smakiem goryczy rozpływasz się

wszędzie

w skostniałe dłłonie parzy

herbata

pozornie lecz odchodzisz

obecna stale

ponure niebo oplata pajęczyna

wspomnien gdy jeszcze tęcza

nie wyblakła

i żywe w gardle słowo

nadzieją płonęło

a ujście

ocean słonej wody i krwi słodkiej

spłoszony wzrok omija ciepło oczu

coś wewnątrz szepce

że to nie czas, to nie ten czas

to nie jest czas na miłość

aniołowie złożyli skrzydła