ty - wiecznie niewypleniona 

ja – nigdy niezakorzeniony 

w jedności obcy 

a czas zamienia w kamień 

naszą magię 

to już nie boli i nie cieszy 

jakby nie stało się nic 

twoje myśli daleko 

uciekają przed kalekim czuciem 

przy mnie cię nie ma 

i nie boli taka szkoda że nic 

goniąc tracę oddech 

zbędny jak zapachy marzeń 

sen skuł powieki  

i tylko czekam aż zadzwonisz 

ty – do życia budzik