W jaskini szaleństwa

Czuję jak mi powietrza brakować zaczyna,

kiedy kołem łamany, na krzyżu rozpięty

żrącą siarką oddycham, a palem rozdęty.

Wrzącą smołą polewa, czarna sieć matczyna.

Gdy wnętrzności oglądam z którymi igrają,

myślę, żem już odnalazł klucz do człowieczeństwa.

Jest głęboko ukryty w jaskini szaleństwa.

Ci, którzy do nich ciągną, prawdę o niej znają.

Jeszcze jakieś pomysły? Szatan jest ubogi!

W was jest, ludzie, nadzieja! Bez was Tartar zginie.

Jego przecież buduje wasza wyobraźnia.

Wszystkie wasze natręctwa, głód, nienawiść, trwogi,

odejdą razem z wami , Tartar nie przeminie.

Ona najpotężniejsza, wielka i zakaźna.