To moje zdjęcie. W tle widać skrzydła. Objawiłem się.

Ciekawa forma, a zdjęcie rewelacyjne.

Mógłbym występować zaraz po wiadomościach. Nic bym nie musiał mówić, wystarczy, żebym się taki ludziom pokazał, prawda?

Legionie - rewelacja. Taki alfabet Morse`a. To w ogóle moje klimaty. Bajka 37.
Zdjęcie - pionowa kreska przez całą twarz. Cóż, ale nie ma podziału, jest jedność.

Pierwsze trzy dwuwersy - to zagadkowy zwrot-rozkaz (bo nie prośba) małego kogoś do Kogoś wielkiego - a może jest to relacja odwrotna? i to mocarny Ktoś nakazuje komuś nieskończenie małemu? wykonanie prostych przecież zadań? Masz jedynie, jak ten sługa pokorny, uchylić drzwi, tylko życie tchnąć, uderzyć mnie, zerwać kir snu i /tak zbudzoną pustkę/ pchnąć w szaleństwo, po czym uczynić światła znak.

Końcowy akord - to nasze odczucia: głód, szept kroków, wiara i mit, oparte na braku jakiegokolwiek sensu.

Podpięte foto jest montażem lustrzanym jednej ze stron prawa/lewa twarzy młodego gniewnego - i to "w okresie burz i naporu" zapewne

Ten "Odwrócony tren" można czytać także od dołu do góry - i nie tylko nie straci on swoich sensów, ale i dodatkowe wniesie. To kolejne lustro - tym razem góra/dół

Dziękuję. Bingo, Emilia! heh. Alicjo, wkręcasz z kreską, dobrze wiesz przecież, jak jest. Bajka jest jedna.