Text 7 of 8 from volume: Zalśniło
| Author | |
| Genre | poetry |
| Form | poem / poetic tale |
| Date added | 2018-02-19 |
| Linguistic correctness | |
| Text quality | |
| Views | 1230 |

Gdyby jeszcze, choć było lepiej,
Tam gdzie człowieka prowadzą losy,
Gdy zostwił to dom i samego siebie,
Aby coś jeszcze i o tym pisać.
Gdyby życia lazuryt w dwójnasób,
To określił, że lepszym być będzie...
Tam, gdzie wiodą... Ku światu,
Gdzie samego poznajesz. Sam siebie.
Gdyby jeszcze nie musieć, bo przecież,
W wolnym świecie to owo bajeczne,
Zmieniać w przyszłość ma jeszcze,
W owo, co tak z dorosłością już wiedzie.
I już wszystko zatarte, umyte,
Czas koloryt prowadzi po nowość
Swego życia i dalsze już życie...
Z przymuszonych historii to słowo.






ratings: perfect / excellent
wszystkie drogi prowadzą do Rzymu
/vide słynna myśl 1. cesarza Imperium Rzymskiego, Oktawiana Augusta, lata życia 63 r. p.n.e. - 14 r. n.e./
Rzym - to również metafora zepsucia i śmierci
/i nieuchronnie zawsze prowadzi tylko do Rzymu/
UWAGA
Własna dziwaczna interpunkcja poety/-tki zaburza odbiór wpisanych w wiersz ciekawych sensów. Z pewnością łatwiej by się to wszystko czytało BEZ NIEJ