cześć. to ja, ślepy wędrowiec

(od łóżka do stołu- dwieście lat świelnych

nie doleci się za życia)

wiesz, codziennie się przekonuję

że jesteś nosicielką Morza, wody uświęconej

czarodziejką z nieułożonej legendy

myślisz życzenie i proszę

-chwilę później dotknięty klątwą

zmieniam się w czarnego psa

tonę w gorących falach

ja- dziecko ze śmiesznego mitu

(został spisany na skórze nieoswajalnego zwierzęcia

leży półkę niżej niż Biblia)

co ja umiem? chodzić dookołą studni, przepraszać

(znane są przypadki rozszarpywania się

od wewnątrz- niektórzy ludzie tacy są

zwą ich astrologami lub mówi się

bardziej wprost: durnie)

patrzę tępo w niebo. świecące punkciki

układają się w kobiecy kształt

matka - nie matka? ty?

znów wieczór

muchołówka zamyka się. osa w środku

- ciągle mam ten sen

objaśnij