Pisareczka, tworząca obrazy i wariatka - to często w naszej praktyce sąsiedzkiej synonimy. W społecznościach wsobnych nikt nie może "zmieniać się za bardzo" (patrz 1. wers); wszystkich obowiązuje ta sama szufladka i ten sam gorset.

Tylko inność, odmienność i różnica są dla każdego zwierciadłem, które pokazuje, kim sam jesteś - i z kim naprawdę chcesz się utożsamiać (patrz ostatnie wersy)

Zagadkowy tytuł wiersza - to imię zbuntowanej kobiety, tej, która w swym tak ludzkim dążeniu do wolności diametralnie różni się od świata dookoła nas, świata, w którym niewiasta jest - i na zawsze już musi pozostać - jedynie biernym narzędziem.

Jak matka pszczelego roju ma służyć wyłącznie prokreacji: rodzić, rodzić - rodzić w nieskończoność, a kiedy nastanie czas menopauzy, już jej podziękujemy i poprosimy śliczną panienkę kolejną