XXVIII

Z generałową już pod ramię

Wszedł pan gospodarz. Przy ścianie

Od mężczyzn jak najdalej

Wstydliwe zawsze niesłychanie

Zasiadły właśnie piękne panie,

I już z balkonu ryknął zgodny chór

Ułańskich trąb pod werbli wtór

Wśród szklenic brzęku, sztućców szczęku -

Obyczaj dawny, jakżeż piękny!

Orkiestry tusz pobudza smak wszak wszystkim,

A jeśli dwaj sąsiedzi wiodą spór,

Te bębny w porę kłótnię zgłuszą.

Dziś wszędzie w Rosji tuszą,

Że śmieszne gminne to przeżytki.