No cóż! Nie każdy był pielgrzymem! A to są zapiski ze szlaku pątniczego. Pan nie musi tego czytać!

skryba021

No cóż, każde autentyczne, silne przeżycie, może stanowić impuls dla poezji, także przeżycie religijne.

Jeśli nie ma w nas wędrówki w siebie, w boskie i nieznane podczas jakich kolwiek symboli i gestów a nawet podczas samej modlitwy, to tak jakbyśmy "kultowali" siebie.

Każdy łaknie publicznej aprobaty i najlepiej tłumnego poklasku. Obecność na poboczach mnogiej wiwatującej widowni uskrzydla nie tylko celebrytów.

Ale

całkiem inne by aromaty kwiliły (??)

/patrz całość/

gdyby zamiast kwieciem wiwatujący obrzucili pątników zgniłymi jajkami

;(

______________

Zad. dom.

JAKĄ ROLĘ W ULICZNYM TEATRZE PEŁNI KONTEKST SYTUACYJNY

?

I dlaczego nasze pielgrzymki nigdy nie zmierzają do prastarego Ur (w Iraku),
gdzie się urodził praojciec Żydów Abraham - mąż Sary, ojciec Izaaka i Izmaela

?

Chybiony nagłówek. Iść, /jak niewidomy/ poszukując drogi

(patrz całość wraz z tytułami)

to tracić bezcenny czas na błądzenie

w sytuacji,

gdy ta szukana droga JEST ludziom znana od tysiącleci