Ciekawe! Do bólu ;-)

A dziękuje, Befano. :)
Pozdrawiam

Esencjonalny...

Tak jakos wyszło :)

Tytułowy akt z kantem to trzy co najmniej wzajemnie przez siebie przeświecające światy przedstawione:

- po prostu scena z psem w galopującej rui;
- akt jako obraz człowieczej nagości;
- erotyk z rzuconą kością niezgody w tle, i pies jest tutaj tylko pewną alegorią.

Nic nie jest doskonałe: życie i każdy jego akt są pełne niebezpiecznych wiraży; kant goni kant, i ten jeden - to ostry kant np. stołu, drugi to kant=przekręt - a ten trzeci - Kant czy może Kanty. Małe litery zawsze poszerzają pole interpretacji.

Trzeba być erudytą, żeby delektować się tą poetyką

Miniatura "akt z kantem" z cyklu "Dialog na dwa krzesła " - to rodzaj zaproszenia do pogłębionej refleksji nt. naszej erotyki i tego, jak bardzo potrafi nas ona otumanić, zranić i zwieść

Emilio, dziękuję za wielopłaszczyznową interpretację :)