Ku synostwu

Mówią o dziecku przybranym; zgubiło rodziców  

A wiemy: ` trudne jest życie dziecka sieroty”

Biegnie przez świat – trawione tęsknotą ku celowi

Pragnąc spotkania twarzą w twarz we sploty  

Jego przykład porusza przyczajone wnętrzności  

Dźwiękiem dzwonów gwiazdami i krzyżem przydrożnym  

Ukazując jak wartościowy jest dar miłości

Bez tego dźwięku przeżera niepokój trwożny

Kochamy! I za taką możliwość – obcowania

Płoniemy wdzięcznością Bogu i człowiekowi

W danych aktach odnajdujemy oblicze Pana

Które nas niosą ku synowskiemu losowi