W czysto metafizycznym sensie w naszym świecie chrześcijańskim grzech jest - mimo uświęcającego powszechnego sakramentu chrztu a potem bierzmowania czy wreszcie sakramentu małżeństwa - powszechnym i na amen trwałym mentalnym okaleczeniem, rodzajem duchowej defloracji/rozprawiczenia, z którymi schodzimy już do grobu.

Ostatnie namaszczenie z tym przysłowiowym krzyżem na drogę niczego tu nie zmienia.

Jacy zbrukani krwią przychodzimy na ten padół - tacy zbrukani się stąd odmeldowujemy

Bardzo ciekawy erotyk z piętnem krzyża w tle. Tytułowe "mademoiselle" - to sarkazm.

Bardzo ładny wiersz.

Mademoiselle (z franc. panienka - patrz nagłówek wiersza) tutaj jest jedynie obiektem seksualnym bardzo wyrafinowanej ars amandi.

Czuły kochanek nawet słowem się nie zająknął na temat wieku niewinnego tego dziewczęcia

grzechem naznaczę
każdy centymetr twojego ciała

(patrz 1. wersy)

po czym taką pokalaną skażę na??

Grzeszność i pokalanie dla wielu - zbyt wielu! - wciąż jest okazją, by człowieka metaforycznie ukamienować.

Ale... grzeszy w tej pościeli przecież nie tylko sama mademoiselle??

gdziekolwiek /panienko?/ będziesz
będę w tobie
małą ścieżką krętych myśli

(patrz finał - cytat z pamięci)

W seksuologii prawo 1. połączeń ma fundamentalne znaczenie. Liryczny "ja" ten temat zna od podszewki