ta droga jest jak narkotyk

prowadzi na manowce

myśli przemykają z cienia w cień

jak koty z rozziewanych miasteczek

o zmierzchu ich ciemne sylwetki

będą częścią nocy

nade mną domy z kamienia

rozpaczliwie uczepione wzgórza

wyludniona wioska

z dachami w kolorze popiołu

jeszcze kilka kroków w górę

i spotkam wiatr

z zaciśniętym sercem

wypuszczę z dłoni latawca