całkiem tu miło, choć aż mdli od kwiacisk 

wżerają się człowiekowi pod powieki, w nozdrza 

idzie stracić zmysły. wszystkie 

nawet - orientacji przestrzennej 

zgubić się wewnątrz własnej skóry, pod czaszką 

zapomnieć drogi do mózgu 

(błąkałby się, nieszczęśnik, po rękach, nadgarstkach 

albo - o zgrozo - wykonywał nieskoordynowane  

ruchy poniżej pasa) 

półwyciągnąłem się w lakierowanym hamaku 

i udaję nieboszczyka (czy można zwieść termometr 

albo zżółknąć na zawołanie?) 

pod sufitem trzepoczą śmigła wentylatora 

urwałyby się - nie ma zmiłuj - pokroją 

na plasterki! 

tubylcy stawiają pod drzwiami brzuchate lampiony 

zniczyki na prąd, tłuste świece 

żebym poczuł się swojsko, jak w kaplicy 

uwierzył, że wakacje dopiero przede mną 

że na razie - próbna śmierć, rozbiegówka  

przeglądam się w szybie 

hawajska koszula średnio pasuje do garnituru