to poemat, więc muszę  zabrzmieć patetycznie 

jak gimb, co nie zauważył, że zlikwidowano 

wszystkie szklarnie, w których hodowano gimbusy 

albo emo co nie wie, że niemodnie jest być emo 

w środku mnie rośnie śniegowy bałwan 

na zewnątrz - przypominam niedogłaskanego kota 

co łasi się, dość żenująco 

ociera o giry Pani Zimy 

czuję się jak pozdrowienia kupowane na wagę 

życzenia z lumpeksu. jestem znoszony. 

przeszedłem krokiem defiladowym 

przez układ pokarmowy pożercy 

trzymam się nadziejek, wierszy Honeta 

odtwarzanego w pętli Nicka Cave`a  

(nadekspresyjny na tym nagraniu, aż miło) 

układam historyjki o cwelach  

i ich spracowanych ustach 

chwilę po wybiciu dwunastej 

gdy ludziska wylegną z domów 

by odpalić sztuczne ognie 

wyjdę na janowską drogę  

i będę krzyczeć. nieludzko. 

widzicie to: pół wsi zastanawia się 

czy petarda urwała mi jeden, czy więcej palców 

może jakimś cudem - jaja 

a ja - caluśki, prawie zdrowy, kłamczuszek 

w ten sposób triumfuję nad tym, co żre 

żraczem 

żarem 

mogłaby zadzwonić jakaś telemarketerka 

byłoby kogo opierdolić