w dawnych czasach, gdy każde piwo było mauserem

śniła się Derepublika targana wojną domową

sklerotycy o oczach pełnych światła

i automatycznych ruchach

spuszczonego ze smyczy robota

niosący transparent z napisem

Nigdy Więcej Jakości!

(ludzięta słabego rozumu!)

dziś - antybajanie. każdej nocy - stagnatyka

antarktyczne sny (nie ufam)

w Tesco kupiłem worek ziemniaków

jeden był kamienny

normalny głaz (a na co liczyłem? na niklowany

zegarek na łańcuszku, czy amulet z obsydianu?),

kością szarej myszy

nie, żebym się żalił. dokądś prowadzi to zamieranie

płynięcie na fali wspomnień (uwaga - skały!)

do jakiegoś małego bleeee

wyspy pełnej węży i niemych budynków bez szyb

ludzi kochających faryzejady

głazożernych

albo w głąb lustrzanej tafli

(przetnij ją, przekrocz- uśmiecha się

obalony władca Derepubliki

kraju zżartego przez niepamięć)