Bo zima, proszę państwa, oto zima.

To przecież nie sensacja, ni eureka,

że stary płaszcz przez ramię przewiesiła -

biały, jakby nie był używany, jakby czekał.

I rzuca nam ten płaszcz, ot, wprost pod nogi,

powtarza, że zostawiać trzeba ślady.

A mróz za bary chwyta i nie puszcza,

aż chucha w dłonie człowiek bez rękawic.

Nim spłynie, jeszcze trochę nam pobieli;

zaskoczy, jak co roku, brać drogowców.

Powiemy: - Przecież taki mamy klimat,

że trzeba, odśnieżając, giąć kręgosłup.

Bo przecież przed czymś trzeba schylić głowę

w tych czasach, w których nie ma już świętości.

Są święta, by doczesnym się nacieszyć

i zakląć: - Kiedyś, kur...tka, było prościej.