Ot zabawa w słowa z nudów - acz ciekawa .

Sens absurdów (patrz tytuł miniatury) zawiera się w fundamentalnej zasadzie dychotomii Wszechświata.

Czyli, tłumacząc to na nasze, każda czarna dziura zasysa, rzut ma swój odrzut, pochłanianie równoważy wydalanie, słońce daje cień, materia bije w swoją antymaterię, a koń ma swój żałosny koniec.

Przykładów do mnożenia cała nieskończoność

Jaką pociechę dla nas niesie przekaz?

Taką?

jednak ja nadal w mroku światła
będę szukać zszywającego cięcia
chociaż wiem że droga ta
to rozdzielający powrót

Liryczny/-a "ja" - znając z wyprzedzeniem wszystkie wyroki Ananke - wytrwale ROBI TO, CO TRZEBA. Jakżeż tragiczna, głęboko humanistyczna, równa herosom postawa!

Liryka liryk