Muzyka:  Ludovic Ribouleau,  `Calibre`

RYKSZA 

świat pełen twarzy uśmiechów niewiele 

codzienność żmudne żniwo ulic zbiera 

wędrują oczy w pomiętych kapturach 

trudno wypatrzeć ufność przyjaciela 

częściej się w myślach wierszem odczłowieczam 

i coraz dłużej naturze uprzykrzam 

siorbią rocznice ubywa z beczułki 

może to powód że przyspiesza ryksza 

zawsze lubiłem z sensem przyspieszenie 

mijam znajomych powierzchownym słowem 

bardziej się wtulam w domowe zacisze 

i jeszcze bardziej w mą lepszą połowę