Cienie, w których odbiją się złote  

smyczki , ciągnięte po szarej ścianie, 

zburzą mój spokój, ale tego chcę. 

Niech ciszy runą kamienne mury. 

Niech niebo rozbłyśnie w czerwonym tle. 

Niech zagrają w głowie wiolonczele 

taniec szaleńców, ucieczkę od snu. 

Jak w wysokim gotyckim kościele, 

rozbrzmiewać będzie niebotyczny chór . 

Wtedy zobaczę jak pochyla się las. 

Wejdę z krzykiem chciwego zdobywcy, 

do góry zboczem ,krzywizną do gwiazd. 

Tam na szczycie, w mroźnym powietrzu, 

sięgając wzrokiem aż po widnokrąg, 

zobaczę zachód słońca , zniknie czas.