Skąd się wzięła zima taka,

że w karmniku nie ma ptaka?

Nie potrzebne mu ziarenka,

piór nie grzeje i nie stęka.

Ni na płocie, ni na sznurku,

nie ma wróbli na podwórku.

Wszystkie w górę się wzbijają,

bo tam ciepło, ciepło mają!

Deszczyk siąpi, wietrzyk wieje.

Zima tutaj nie zagrzeje!

Śniegu nam nie zrzuci z nieba,

szronu, mrozu też nam nie da.

Nagle styczeń się napusza,

szybko z zimą w taniec rusza.

Luty później ją rozkręci,

potem marzec – bez pamięci!

I okaże się gdzieś w maju,

że się zima grzeje w gaju.

No a ptakom, tym z karmnika,

całe ciepło gdzieś umyka.

Znów historia się powtórzy,

znów natura rytm swój zburzy.

A globalne ocieplenie

zimę zmieni we wspomnienie.