(pismem automatycznym)

oby wolniej, bardziej porowato

skradać się, udawać muślinowe zwierzę

zgrywać bezksiężycową noc

(to łatwiejsze, niż się wydaje, spróbuj!)

trzeba wymawiać co drugą głoskę, wtedy

zrozumieją, te duchy w nas

te nasłuchujące, niewidzialne plotkary

nie przekręcą (jedno-dwa niezrozumienia

i w środku człowieka zostaje

wypalona trawa, zmięta pościel

a chyba byś nie chciała, co?)

a gdy już się dotrze do celu

okaże się - że to przepaskudne poludziowisko

opuszczone przez wszystkich

wartościowych i bezdomnych, meneli, prawników

i co? będziemy zaludniać?

nie odkrzykuj, że tak. mówiłam: cicho

jeszcze - na paluszkach

one ciągle w nas

pilnują czarnego pisma na białym tle

(cokolwiek chciałam tu powiedzieć

- już dawno straciło na aktualności, sorry)

lipcowy wieczór, 2019