wychodzę na dwór by jesień przywitać

powietrze chłodne studzi mi ramiona

deszcz stuka w szyby woda szumi w rynnach

magiczna chwila

ruda wiewiórka lśniący kasztan toczy

mokre nawłocie ciążą ku kałuży

jeszcze słońce blade zza chmur wyjrzy czasem

mgła już odpływa

do domu wracam ciepły koc mnie wzywa

wilgotne włosy suszę przy kominku

nostalgia w duszy smutek trapi serce

deszcz ciągle pada