Kiedy już czujesz na własnym karku oddech śmierci (patrz tytuł tej elegii), pozostaje jedno:

zmyj /nie symbolicznie - czynami!/ z siebie brud grzechu i
odziany w nadzieję celebruj życie
póki jeszcze tli się

(patrz środkowe wersy - cytat z pamięci)

Oczywiście, są to działania grubo GRUBO spóźnione (bo życie celebrować trzeba nie na do widzenia a OD KOŁYSKI), ale...

... także Opatrzność potrafi pięknym odpłacić za nadobne