Pewna dziewczyna na ławce umierała,swoje serduszko w rękach trzymała,wpatrzona była w odbicie swoje i zakrwawione dłonie. Bolały ją myśli, upokarzały słowa bo przecież ona nigdy `nie była zdrowa`.Zwykła nastolatka, która marzeń miała wiele, dała się oszukać w swym własnym ciele.Demony postrachu budziły w niej grozę, lecz nikt nie wiedział, jak pomóc jej może. Mijały tygodnie, miesiące i lata a ona coraz bardziej robiła się blada. Bała się tego, co siedzi w niej głęboko, czuła się obserwowana przez jej trzecie oko.Po pewnym czasie nie była już sobą, utknęła w środku, cicha, sama ze sobą.