Pogarda dla starości bierze się z atawistycznego powszechnego przekonania, że człowiek niedołężny /niedowidzący, przygłuchy, nie dość przytomny, powolny, słaby fizycznie/ jest dla jego grupy plemiennej wyłącznie balastem i dlatego musi "odejść".

Stary wielki Wielki Ch. Darwin (1809 - 1882) i jego twarde zasady doboru naturalnego nisko się kłaniają. Człowiek jest zwierzęciem stadnym. Przetrwanie tego stada zależy nie od ochrony najsłabszych fizycznie osobników /starców i matek z dziećmi/, a od przeżycia najsilniejszych samców

Do poprawy wersy

Czasowi udało się zabrać
To co jest przypadłością

/i niżej/

Na którym świat się nie poznał
I którym pogardza