strzelista gałąź

zieleń liści jaśminu  

wyrwa biel płakom

złotym pyłkiem kusi

jak zapach dziewczyny  ponętny  

zniewala zmysły  

ogłupia ugina kolana 

człowiek bardziej hojny  

niż zwykle

dzika róża przy starym płocie

oplata czerwienią spadające słońce 

kolcem rani zbutwiałe serca  

sączą się rany 

po ostatniej miłości