Wschód Słońca

Człowiek woli wschód słońca od zachodzącego

Ono jest jak balsam z miodu i miłości

Dla całej ziemi ze swego dzbana nalewa

Kielich upojnego podarku z wieczności

Kto był po drugiej stronie globu i  grobu

I ujrzał Słońce w zmartwychwstałej po­sta­ci  

Ten nigdy nie zapomni dobra zwycięskiego

Niosącego odbicie z grzesznej połaci  

Narody witają misję dawnych pokoleń 

Co ciepłą strużką nieustannie szlak znaczą  

Tam Słońce świeci dla wszyst­kich co­ wierzyli

Że odwiecznie wschodzące szczęście zobaczą