Wiersz - lekcja planimetrii i/lub stereometrii 2 w 1.

Dwa punkty to trwanie i nuda.

3. w tym układzie punkt - to być może nawet punkt zwrotny, który zawsze wprowadza do niego /układu/ dynamikę i nieprzewidywalność

Mały punkt
Rzucony na płaszczyznę spokoju
Harmonię zakłóca

(patrz stosowne wersy)

ba! grozi nawet /nie tylko damsko-męskim/ trójkątem!

Gorzej! Ten 3. punkt potrafi rozszczepiać światło /na tęczę/ - patrz końcowe wersy - co w chrześcijaństwie jest symbolem przymierza z Bogiem

W tle całej tej lirycznej geometrii Euklidesa kryje się myśl o twórczym, często determinującym wpływie jednostki na beton zastanych schematów.

Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło /o ile znajdzie się ktoś, kto to zło odwróci/