ocieram się o życie jak o draskę 

płonę przez chwilę 

czas szybko płynie 

odrobina ciepła 

ogień w sercach 

zwęglony na boki się wyginam 

rzucają mnie do popielnicy 

niepotrzebny konam 

w objęciach nicości 

popiół wypełnia oczodoły 

koniec drogi