Płyną wolniutko kłębiaste chmury

miękkie puchowe połacie waty

ponad doliną ponad łąkami

suną leniwie kręgliste kształty

całują cieniem z gracją odbitym

zieloną ziemię z trawy włosami

lepią fantazję dziecka z doliny

czary rzucają młodej malarce

niebo błękitną taflą jeziora

pewnym spokojem ciszę zatacza

lipy pachnące chroni od słońca

wiatr śpiewa prosto o prostych sprawach

pachną połacie łąki kwiecistej

tańczy bławatek pod cieniem z góry

nicią słoneczną zaskrzy wyraźniej

tylko przepłyną leniwe chmury