jestem

dźwiękiem w ustach

spojrzeniem w oczach

znikam z ostatnim

oddechem na szyi

jestem

ciepłym pocałunkiem

w dłoni zatrzymany świat

wciąga w plejadę gwiazd

biegiem w kosmosie

umyka czas bo go nie ma

w zamyśleniu przez dzień

w uśpieniu przez noc

więcej nas przy stole

pod obrusem siano

w kącie pachnie las

ozdobiony z gwiazd

wszyscy są oprócz tych

co odeszli gdzieś

przywołuję dzień

gdy było nas więcej

pada śnieg za oknem

zaczarowany świat

malowane szkło

srebrnym wiatrem

opłatek w wigilijny wieczór

niech niesie spokój

w sercu ciepło