Jak suplementy łykniesz ochoczo
To korzeń dygnie i dniem i nocą.

Zakończyłbym tak:- Jeśli już, to tylko siłą!

... nazbyt ufasz moim siłom

Puszczyku, łykać sztuczności?
O wciurności...

Optymisto, rzekłbym że "siłom i godnościom osobistom" ;)

Dobromirze, jeśli się on zbierze w sobie, to może wspomoże. Potęga woli dodaje sił.

A ja dodałbym czwarty wers:

Tak go babsko wykończyło.

Przypomniał mi się stary, bardzo wulgarny erotyk z przełomu 1965/1966 roku. Miałem wówczas pierwszą w życiu wartę na dość oddalonym posterunku. Nudy okropne, wokół ani żywej duszy. W budce wartowniczej wisiała jakaś instrukcja z wykazem obowiązków. Tył instrukcji nie był zapisany. A że miałem przy sobie jakiś przyrząd do pisania, to dałem upust swoim talentom. Wiersz ten funkcjonował w całym wojsku przez kilka dziesięcioleci jako anonimowy, bowiem nigdy nie ujawniłem, że byłem jego autorem.

Janko, dzięki.
Też myślałem o 4. wersie, ale stwierdziłem, że czytelnicy są domyślni, więc nie jest potrzebny.

PS. Co do Twojej wczesnej poezji koszarowej - nie pomyślałeś o potomnych. Po kilku wiekach eksperci napiszą "autorstwo przypisywane Jankowi Anonimowi" ;)

To po co rwie się z niepełnosprawnym już czymś na młódkę?... "Znaj proporcje, mocium panie". ;D

Leżał skrajnie wyczerpany,
Gdy usłyszał poprzez ściany:
- Nieźle młodej odwaliło!
Jej chłop wita się z mogiłą!