jak pies leżałem na szarej kostce 

widziałem bramę czarną postać 

nikt nie wołał wystarczyło słowo by wejść 

błagałem zostaw mnie w zanadrzu kilka spraw 

wytłumaczyć daj czas bym zrozumiał 

po co człowiek śpieszy się dokąd mam dojść 

droga zwęża się z wiekiem siwieje głowa 

teraz wiem rozumiem że prezentem niebo 

wiedziesz nas kusisz na pokuszenie 

wolną wolą wybrałem drogę którą pójść mogę 

z podniesioną głową chwaląc wielkie Twoje imię 

pozwól dotrwać przy rodzinie wychować dobro 

zejść ze świata z honorem dobrym słowem 

nie oglądać się wstecz by nie stać się słupem soli 

by umrzeć i narodzić się na nowo wielbiąc Ciebie